ΘΕΛΟΥΜΕ ΜΙΣΘΟ ΚΑΙ ΟΧΙ «ΔΟΥΛΙΤΣΑ»!
«Το αποτέλεσμα της συμφωνίας με τους θεσμούς είναι ισορροπημένο. Στα θετικά είναι ότι δεν υπάρχουν νέα μέτρα μέχρι την ολοκλήρωση του ελληνικού προγράμματος. Επιπλέον, το 2018 εκτός από τα δημοσιονομικά μέτρα προβλέπονται και αντίμετρα»,
Γ. Σταθάκης υπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας, 3-5-2017
(Το παράθεμα βρίσκεται στον τόμο πολιτικής προϊστορίας ΣΥΝΤΟΜΑ ΠΟΛΙΤΙΚΑ ΑΝΕΚΔΟΤΑ – η εμπνευσμένη περίοδος Σύριζα)
…
Ένας λάκκος πολλών αλλά… ισορροπημένων μέτρων
Οι καπιταλιστές επιδιώκουν να αποτυπώσουν τώρα στο θεσμικό δίκαιο την άθλια εργασιακή πραγματικότητα που ήδη βιώνουμε. Έτσι, μετά την ολοκλήρωση μιας ακόμα «περήφανης διαπραγμάτευσης» της κυβέρνησης της αριστεράς του κεφαλαίου με τους δανειστές, σύντομα τα μέτρα που προβλέπει η τεχνική συμφωνία θα γίνουν νόμος του κράτους. Όσοι αφελείς είδαν με ανακούφιση να «απομακρύνεται το φάσμα της χρεοκοπίας», αρκεί να ρίξουν μια ματιά στα συμφωνηθέντα για να αλλάξουν άποψη, καθώς αποτελούν μια συνέχεια της επίθεσης που δέχεται η εργατική τάξη τα τελευταία 7 χρόνια. Πιο αναλυτικά:
• Διατηρείται (τουλάχιστον μέχρι την επόμενη αξιολόγηση) το όριο μαζικών απολύσεων στο σημερινό επίπεδο του 5% στις επιχειρήσεις που απασχολούν πάνω από 150 εργαζόμενους, αλλά διευκολύνεται η υλοποίησή τους, καθώς αντικαθίσταται το ισχύον πλαίσιο διοικητικής έγκρισης από μια διαδικασία κοινοποίησης μέγιστης διάρκειας τριών μηνών. Η εξέλιξη αυτή, συμβαδίζει με την παρατηρούμενη τάση συγκεντροποίησης του κεφαλαίου, αλλά και με την επερχόμενη αναδιάρθρωση του τραπεζικού τομέα, της ΔΕΗ και των συγκοινωνιών (βλ. παρακάτω). Ας σημειωθεί ότι για την συντριπτική πλειοψηφία των ελλήνων καπιταλιστών, ούτως ή άλλως, δεν υφίσταται κανένα όριο στις απολύσεις.
• Η ταχεία δικαστική διαδικασία που χρησιμοποιείται για να κρίνεται η νομιμότητα των απεργιών θα χρησιμοποιείται και για διαφορές βάσει του άρθρου 656 του Αστικού Κώδικα: επαναφέρεται έτσι από την «πίσω πόρτα» το «λοκ άουτ», καθώς η κήρυξη απεργίας μπορεί να χαρακτηριστεί ως «λόγος ανωτέρας βίας».
• Αναστέλλεται η εφαρμογή της αρχής της ευνοϊκότητας και της αρχής της επέκτασης, έως το τέλος του 3ου Μνημονίου (Ιούλιος 2018, λέμε τώρα), γεγονός που συνεπάγεται νέο πάγωμα των μισθών και την υπονόμευση της ισχύος των κλαδικών συμβάσεων εργασίας, όσων, ελάχιστων, εξακολουθούν σήμερα να ισχύουν.
• Αναθεωρείται το ισχύον πλαίσιο διαμεσολάβησης και διαιτησίας με αποτέλεσμα οι εργαζόμενοι να μην μπορούν να προσφεύγουν μονομερώς στους οργανισμούς διαιτησίας, γεγονός που θα καταστήσει άνευ πρακτικής σημασίας τις συλλογικές συμβάσεις εργασίας (όταν τις επανεπιτρέψει η τρόικα).
• Αυξάνεται η φορολογία το 2020 (ή το 2019 εάν δεν βγουν οι «δημοσιονομικοί στόχοι»), μέσω της μείωσης του αφορολόγητου ορίου, γεγονός που θα μειώσει το διαθέσιμο εισόδημα κατά ένα μισθό/σύνταξη.
• Επεκτείνονται οι αιτίες απόλυσης συνδικαλιστών (πχ. σε περιπτώσεις τέλεσης ποινικών αδικημάτων) και συρρικνώνονται οι συνδικαλιστικές άδειες.
• Προβλέπεται η θεσμοθέτηση νέων μέτρων «αξιολόγησης» και κινητικότητας στο Δημόσιο που στην πραγματικότητα αποτελούν τον «προθάλαμο» για την πραγματοποίηση νέων απολύσεων ενώ επιβάλλεται «ταβάνι» στον αριθμό των συμβασιούχων.
• Μετά την ιδιωτικοποίηση των λιμανιών του Πειραιά και της Θεσσαλονίκης, των περιφερειακών αεροδρομίων και της έκτασης του πρώην αεροδρομίου του Ελληνικού, προβλέπεται η πραγματοποίηση ενός νέου κύκλου ιδιωτικοποιήσεων μέσω του ΤΑΙΠΕΔ. Πρώτες στη λίστα βρίσκονται η ΔΕΣΦΑ (φυσικό αέριο) και των ΔΕΗ/ΑΔΜΗΕ.
• Επεκτείνεται το άνοιγμα των καταστημάτων 30 Κυριακές το χρόνο και η περαιτέρω απορύθμιση του ωραρίου και της ζωής των εμποροϋπαλλήλων.
• Προβλέπεται η αναδιάρθρωση των συγκοινωνιών ώστε το ετήσιο έλλειμμά τους να μην υπερβαίνει τα 40 εκατ. ευρώ, γεγονός που σημαίνει νέες απολύσεις, ακριβότερο εισιτήριο και χειρότερες συγκοινωνίες για τους εργαζόμενους που μετακινούνται με αυτές.
Όσον αφορά τον έμμεσο μισθό, η νέα επίθεση που έρχεται να προστεθεί στις μειώσεις συντάξεων ύψους άνω των 50 δισ. ευρώ από το 2010 έως σήμερα, περιλαμβάνει:
• Την αναπροσαρμογή το 2019 των ήδη καταβαλλόμενων συντάξεων, μέσω της κατάργησης της «προσωπικής διαφοράς» που σήμερα λαμβάνουν οι συνταξιούχοι, μέτρο που θα οδηγήσει σε μεσοσταθμική μείωση 9% όλων των συντάξεων.
• Την αύξηση των εισφορών των ελεύθερων επαγγελματιών, καθώς ο υπολογισμός τους θα γίνεται βάσει των ακαθάριστων εσόδων, δηλ. συνυπολογίζοντας και τις ασφαλιστικές εισφορές και φόρους που καταβλήθηκαν κατά το προηγούμενο έτος.
• Μείωση ή κατάργηση μιας σειράς επιδομάτων, όπως τα οικογενειακά, το επίδομα πετρελαίου, τα επιδόματα ανεργίας, ένδειας, απροστάτευτων τέκνων, νεοεισερχόμενων στην αγορά εργασίας κλπ., τα οποία εν μέρει ενσωματώνονται στην απάτη που λέγεται Κοινωνικό Εισόδημα Αλληλεγγύης.
Εάν τα παραπάνω μέτρα δεν σας αρκούν, στα πλαίσια της επόμενης αξιολόγησης που προβλέπεται να ολοκληρωθεί τον Σεπτέμβριο του 2017, προβλέπονται (φυσικά, ύστερα από «σθεναρή διαπραγμάτευση»):
• Η κήρυξη απεργίας με το 50% + 1 των εγγεγραμμένων μελών ενός σωματείου, δηλαδή ποτέ, με τα σημερινά δεδομένα, και όχι των παριστάμενων στη γενική συνέλευση, όπως προβλέπεται σήμερα. Μέτρο που αποσκοπεί να προωθήσει ακόμα περισσότερο τη… δημοκρατία στους χώρους εργασίας, καθώς, όπως είχε δηλώσει ο πρώην υπουργός Εργασίας Γ. Κατρούγκαλος, «αυτό που γίνεται τώρα, να αποφασίζουν για απεργιακές κινητοποιήσεις μειοψηφίες, δεν είναι δημοκρατικό» και
• η αύξηση του κατώτατου συντελεστή ΦΠΑ που σήμερα είναι 6%.
Η προκήρυξη σε pdf
