Πέντε χρόνια τώρα η πολιτική της απαξίωσης όχι μόνο της εργασιακής μας δύναμης αλλά και της ζωής μας συνολικά (γνωστή και ως «μνημόνια») συνεχίζεται ακάθεκτη. Την εξυπηρετούν και την προωθούν τόσο η δεξιά όσο και η αριστερά του κράτους και του κεφαλαίου.
Εμείς, οι μισθωτοί εργαζόμενοι, άνεργοι/ες, φοιτητές-φοιτήτριες και νοικοκυρές που δημοσιεύουμε αυτό το κάλεσμα είμαστε άνθρωποι που συμμετείχαν όλα αυτά τα χρόνια στους πολύμορφους ταξικούς αγώνες, είτε μέσα στους χώρους εργασίας είτε στις εργατικές γειτονιές.
Είμαστε αυτοί που, είτε ψηφίσαμε ΟΧΙ εννοώντας ΟΧΙ σε όλη την πολιτική της απαξίωσης είτε απείχαμε συνειδητά από το δημοψήφισμα αρνούμενοι τα διλήμματα της εξουσίας, μας ενώνει μια κοινή επιθυμία. Η επιθυμία να υπερασπιστούμε τα συμφέροντα της τάξης μας ενάντια στα συμφέροντα των αφεντικών και να ενεργοποιήσουμε όλους τους δυνατούς τρόπους συλλογικής δράσης για την ικανοποίηση των κοινωνικών αναγκών μας.
Μας ενώνει, εν ολίγοις, η αναγκαιότητα
ΝΑ ΟΡΓΑΝΩΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΟΡΑΤΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΤΑΞΗΣ ΜΑΣ ΚΑΙ ΤΩΝ ΑΝΑΓΚΩΝ ΜΑΣ ΣΤΟ ΔΗΜΟΣΙΟ ΧΩΡΟ
Πέντε χρόνια τώρα έχουμε υποφέρει τα πάνδεινα και έρχεται σήμερα το καπιταλιστικό κράτος να μας διαβεβαιώσει, με την ψήφιση του 3ου μνημονίου, ότι θα συνεχίσουμε να υποφέρουμε: μειώσεις μισθών και συντάξεων, περικοπές στις δαπάνες υγείας και εκπαίδευσης, ανύπαρκτα επιδόματα ανεργίας, αύξηση της άμεσης φορολόγησης των κατοικιών μας, αύξηση της έμμεσης φορολογίας στα τρόφιμα, την εστίαση, τα μέσα μεταφοράς.
Φτύνουμε την «ανθρωπιστική βοήθεια» που θέλουν να μας παράσχουν οι ντόπιοι και διεθνείς καπιταλιστές και οι πολιτικοί που τους εκπροσωπούν. Δεν είμαστε επαίτες, δεν τους έχουμε ανάγκη· αυτοί εξακολουθούν και υπάρχουν χάρις στο δικό μας «ανθρωπισμό» και την εργασία που καταναγκαστικά τους παρέχουμε.
ΔΕΝ ΘΑ ΜΕΙΝΟΥΜΕ ΘΕΑΤΕΣ ΤΩΝ ΕΞΕΛΙΞΕΩΝ. ΔΕΝ ΘΑ ΚΟΙΤΑΜΕ ΣΤΗ ΒΙΤΡΙΝΑ ΤΑ ΕΜΠΟΡΕΥΜΑΤΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΤΙΜΗ ΤΟΥΣ
«Γλυτώσαμε το grexit και τη χρηματοπιστωτική ασφυξία», λένε οι απατεώνες της κυβέρνησης που χαμογελαστά μοιράζονται με τα κράτη-δανειστές την ίδια μυστικοποιητική ιδεολογία και πρακτική της «κατάστασης έκτακτης ανάγκης». Πίσω από αυτή την ιδεολογία και πρακτική των πλαστών εκβιαστικών διλημμάτων («ευρώ ή δραχμή;») καλύπτουν όχι την «έκτακτη» αλλά τη διαρκή ανάγκη τους να σφετερίζονται τον πλούτο που δημιουργεί η παραγωγική και αναπαραγωγική εργασία του προλεταριάτου, ντόπιου και «ξένου».
ΘΑ ΠΑΡΟΥΜΕ ΠΙΣΩ Ο,ΤΙ ΜΑΣ ΑΝΗΚΕΙ! ΞΕΡΟΥΜΕ ΟΤΙ ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ Η ΙΚΑΝΟΠΟΙΗΣΗ ΤΩΝ ΠΙΟ ΑΜΕΣΩΝ ΑΝΑΓΚΩΝ ΜΑΣ ΟΔΗΓΕΙ ΑΝΑΓΚΑΣΤΙΚΑ ΣΤΗΝ ΟΙΚΕΙΟΠΟΙΗΣΗ ΤΩΝ ΜΕΣΩΝ ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ, ΔΙΑΝΟΜΗΣ ΚΑΙ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΠΟΥ ΕΜΕΙΣ ΚΑΙ ΟΙ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΕΣ ΠΡΟΛΕΤΑΡΙΑΚΕΣ ΓΕΝΙΕΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΣΑΜΕ.
Δηλώνουμε εξαρχής ότι η παρουσία και εμπλοκή των φασιστών, των ρατσιστών, των σεξιστών και των σταλινικών στη συνέλευσή μας είναι ανεπιθύμητη. Δεν είμαστε πατριώτες, δεν αγωνιζόμαστε κάτω από καμιά εθνική σημαία. Πατρίδα μας όλη η γη. Δεν αγωνιζόμαστε κάτω από τις θολές και παραπλανητικές ετικέτες του «πολίτη», του «κατοίκου / γείτονα», του «ατομικού ιδιοκτήτη» και του «λαού» που οι απανταχού απατεώνες πολιτικοί χρησιμοποιούν για να συσκοτίζουν την πραγματικότητα της κοινωνικής ανισότητας και της εκμετάλλευσης της εργασίας.
Καλούμε όλους τους συντρόφους και τις συντρόφισσες, όλους τους ανθρώπους που αγωνίστηκαν αυτόνομα τα προηγούμενα χρόνια και συνεχίζουν να αγωνίζονται μέσα στους χώρους εργασίας και τις γειτονιές ενάντια στην πολιτική της απαξίωσης και της αφομοίωσης, για να συσκεφτούμε και να οργανώσουμε από κοινού την αντίστασή μας στους εφαρμοστικούς νόμους του νέου μνημονίου που ψηφίζονται αυτές τις μέρες στη Βουλή από την άτυπη οικουμενική κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ-ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΠΟΤΑΜΙ. Και πάνω απ’ όλα να βρούμε τρόπους άμεσης ικανοποίησης των αναγκών μας.
