ΚΑΛΕΣΜΑ ΤΗΣ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ-ΑΝΕΡΓΩΝ ΕΚΔΗΛΩΣΗ – ΣΥΖΗΤΗΣΗ: Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΤΗΣ ΑΠΑΞΙΩΣΗΣ & ΤΑ ΝΕΑ ΜΕΤΡΑ ΤΟΥ 3ου ΜΝΗΜΟΝΙΟΥ

Πέντε χρόνια τώρα η πολιτική της απαξίωσης όχι μόνο της εργασιακής μας δύναμης αλλά και της ζωής μας συνολικά συνεχίζεται ακάθεκτη. Την εξυπηρετούν και την προωθούν τόσο η δεξιά όσο και η αριστερά του κράτους και του κεφαλαίου. Εμείς, οι μισθωτοί εργαζόμενοι, οι άνεργοι/ες, οι φοιτητές-φοιτήτριες και νοικοκυρές που δημοσιεύουμε αυτό το κάλεσμα είμαστε άνθρωποι που συμμετείχαν όλα αυτά τα χρόνια στους πολύμορφους ταξικούς αγώνες, είτε μέσα στους χώρους εργασίας είτε στις εργατικές γειτονιές. Είμαστε αυτοί που, είτε ψηφίσαμε ΟΧΙ εννοώντας ΟΧΙ σε όλη την πολιτική της απαξίωσης είτε απείχαμε συνειδητά από το δημοψήφισμα αρνούμενοι τα διλήμματα της εξουσίας, μας ενώνει μια κοινή επιθυμία. Η επιθυμία να υπερασπιστούμε τα συμφέροντα της τάξης μας ενάντια στα συμφέροντα των μικρών και μεγάλων αφεντικών και να ενεργοποιήσουμε όλους τους δυνατούς τρόπους συλλογικής δράσης για την ικανοποίηση των κοινωνικών αναγκών μας. Μας ενώνει, εν ολίγοις, η αναγκαιότητα

ΝΑ ΟΡΓΑΝΩΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΟΡΑΤΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΤΑΞΗΣ ΜΑΣ ΚΑΙ ΤΩΝ ΑΝΑΓΚΩΝ ΜΑΣ ΣΤΟ ΔΗΜΟΣΙΟ ΧΩΡΟ ΝΑ ΑΝΑΔΕΙΞΟΥΜΕ ΤΟ ΜΕΓΕΘΟΣ ΤΗΣ ΕΠΙΘΕΣΗΣ ΠΟΥ ΔΕΧΟΜΑΣΤΕ

Η επίθεση αυτή εμφανίζεται μυστικοποιημένη άλλοτε ως «κρίση δημόσιου χρέους», άλλοτε ως «κοινή προσπάθεια όλων των ελλήνων να σώσουμε τη χώρα από τα χειρότερα». Άλλοτε πάλι καλύπτεται πίσω από κωδικοποιημένες λέξεις όπως «Μνημόνια», λέξεις που κατακλύζουν το δημόσιο λόγο, συσκοτίζοντας περισσότερο το πραγματικό περιεχόμενο της επίθεσης που βιώνουμε όλοι μας. Πρέπει επομένως να προσπαθήσουμε να ανιχνεύσουμε από μια προλεταριακή σκοπιά το περιεχόμενο και τις επιπτώσεις αυτών των πολιτικών που οι καπιταλιστές χρησιμοποιούν εναντίον της τάξης μας.

***

Η ΕΠΙΘΕΣΗ ΜΕΣΩ ΤΟΥ 1ου & ΤΟΥ 2ου ΜΝΗΜΟΝΙΟΥ

Τα σημαντικότερα αποτελέσματα της συνεχιζόμενης πολιτικής εσωτερικής υποτίμησης που εφάρμοσε το εγχώριο πολιτικό προσωπικό του κεφαλαίου συνοψίζονται:

  • στην κατακόρυφη πτώση του άμεσου (μισθοί και συντάξεις) και έμμεσου μισθού μας (δραστικές περικοπές των κρατικών κοινωνικών δαπανών)·
  •  στη ραγδαία αύξηση των επισφαλών θέσεων εργασίας·
  •  στην αύξηση της φορολογίας εισοδήματος και ακίνητης περιουσίας που βάρυνε κυρίως εμάς τους προλετάριους·
  •  στη μεγάλη αύξηση των ιδιωτικών χρεών προς το δημόσιο και τις τράπεζες
  •  στην πρωτοφανή έκρηξη της ανεργίας και της φτώχειας.

Με λίγα λόγια στη δημιουργική καταστροφή μη επαρκώς παραγωγικού σταθερού και μεταβλητού κεφαλαίου, όπως αυτή αποτυπώνεται συνολικά από την μείωση κατά σχεδόν 30% του ΑΕΠ.

Η ΕΠΙΘΕΣΗ ΜΕΣΩ ΤΟΥ 3ου ΜΝΗΜΟΝΙΟΥ

Με κατεπείγουσες ενέργειες, που παραβιάζουν τη συνήθη καπιταλιστική νομιμότητα, η αριστερά του κεφαλαίου σε συνεργασία με τους υπόλοιπους συνοδοιπόρους της στην κυβέρνηση «εθνικού σκοπού» ψηφίζει σε δόσεις (την προηγούμενη Τετάρτη 15/7, αύριο, Τετάρτη 22/7 και μετά μέσα στον Αύγουστο) μια σειρά «προαπαιτούμενων μέτρων» που αποτελούν το προανάκρουσμα της επίθεσης μέσω του 3ου κατά σειρά μνημονίου. Αυτά αφορούν τέσσερις επιμέρους πλευρές: 1) το φορολογικό σύστημα· 2) την αγορά μισθωτής εργασίας· 3) το συνταξιοδοτικό σύστημα και 4) τη συσσώρευση μέσω λεηλασίας.

1) Φορολογικό σύστημα
Μέσω της αύξησης της άμεσης και έμμεσης φορολογίας οι καπιταλιστές εξαπολύουν μια νέα επίθεση στον άμεσο μισθό μας, καθώς βασικά αγαθά ακριβαίνουν, το κόστος της καθημερινής επιβίωσής μας γίνεται ολοένα μεγαλύτερο, ενώ η ζωή μας γίνεται τελικά πιο μίζερη, δίχως να μπορούμε να ικανοποιήσουμε τις πραγματικές καθημερινές μας ανάγκες. Πιο συγκεκριμένα με τα νέα μέτρα προβλέπεται:

  • Αύξηση του ΦΠΑ από 13% σε 23% σε μια σειρά βασικά τρόφιμα (βλ. όσπρια, ζυμαρικά, καφές, τσάι, ζάχαρη, σοκολάτες, μπισκότα και άλλα συσκευασμένα τρόφιμα, μοσχαρίσιο κρέας, καθώς και μια σειρά ειδών καθημερινής χρήσης, τα περισσότερα εκ των οποίων είχαν ΦΠΑ 9% το 2009). Μόνο από τις αυξήσεις στα τρόφιμα υπολογίζεται ότι η ετήσια ζημιά στις τσέπες μας θα φτάσει τα 160 ευρώ ανά οικογένεια.
  • Αύξηση του ΦΠΑ από 13% στο 23% σε μια σειρά υπηρεσιών που αφορούν τις μετακινήσεις (βλ. εισιτήρια των ΜΜΜ, κόμιστρα των ταξί), νοσήλια σε ιδιωτικές κλινικές, εστιατόρια, φροντιστήρια ξένων γλωσσών και Η/Υ κλπ.
  • Αύξηση της ειδικής εισφοράς αλληλεγγύης για εισοδήματα άνω των 30.000 ευρώ και διατήρησή της για τα χαμηλότερα. Επίσης διατήρηση του ΕΝΦΙΑ για το 2015, το 2016 και ποιος ξέρει για πόσο ακόμη.
  • Αλλαγή του κώδικα πολιτικής δικονομίας που θα επιτρέπει τις κατασχέσεις-εξπρές ακόμα και της πρώτης κατοικίας.
  • Άρση περιορισμών για κατασχέσεις μισθών κάτω από το υπάρχον όριο των 1.500 ευρώ
  • Αύξηση της φορολόγησης των αγροτών και των μικρών, ατομικών επιχειρήσεων, με ταυτόχρονη αύξηση της προκαταβολής ΦΠΑ.

2) Αγορά μισθωτής εργασίας
Στον τομέα των σχέσεων εργασίας η νέα συμφωνία προβλέπει την εφαρμογή των διαβόητων εργαλειοθηκών του ΟΑΣΑ (toolkit 1 και 2), άρα την περαιτέρω διεύρυνση της κυριακάτικης λειτουργίας των καταστημάτων, την απελευθέρωση κλάδων (βλ. μεταφορές και βιομηχανία τροφίμων) και αγορών (βλ. φρέσκο παστεριωμένο γάλα, ψωμί, οικοδομικά υλικά, ποτά, προϊόντα πετρελαίου), την άρση περιορισμών πώλησης προϊόντων (πχ. μη υποχρεωτικώς συνταγογραφούμενα φάρμακα), το άνοιγμα των λεγόμενων «κλειστών επαγγελμάτων» κλπ. Όλα τα παραπάνω μέτρα έχουν ως στόχο την περαιτέρω επιτάχυνση των τάσεων συγκεντροποίησης του κεφαλαίου στον χώρο του εμπορίου, στην σφαίρα δηλαδή της πραγματοποίησης της παραχθείσας υπεραξίας. Μια τέτοια συγκεντροποίηση με τη σειρά της θα επιταχύνει τη συγκεντροποίηση τόσο στην εγχώρια σφαίρα της κυκλοφορίας (βλ. τριτογενής τομέας: logistics, μεταφορές), όσο και στην εγχώρια σφαίρα της παραγωγής, ειδικά στον πρωτογενή τομέα.
Καθώς η συμφωνία με τους δανειστές προβλέπει την εισαγωγή ημιαυτόματων περικοπών δαπανών σε περίπτωση αποκλίσεων από τους πολύ υψηλούς στόχους του πρωτογενούς πλεονάσματος (1% το 2015, 2% το 2016, 3% το 2017) ας αναμένουμε την περαιτέρω συμπίεση του μισθολογικού κόστους στο δημόσιο, ενώ θα επανέλθουν μέτρα πειθάρχησης, εντατικοποίησης της εργασίας και αύξησης της παραγωγικότητας αυτής (βλ. αξιολογήσεις με στόχο τις μαζικές απολύσεις καθώς και αλλαγή των νομικών προϋποθέσεων για κήρυξη απεργίας στο Δημόσιο, αναδιάρθρωση των συλλογικών διαπραγματεύσεων, απελεύθερωση των ομαδικών απολύσεων κλπ.).

3) Συνταξιοδοτικό σύστημα
Στα σχετικά με το σύστημα κοινωνικής ασφάλισης «προαπαιτούμενα», που αποτελούν προπομπό του συνολικότερου πακέτου μέτρων που αναμένεται να κατατεθεί προς ψήφιση το φθινόπωρο, και το οποίο αποτελεί συνέχεια μιας σειράς παλαιότερων μεταρρυθμίσεων (βλ. «νομοσχέδιο Γιαννίτση» 2001, v. 3863/2010 ή «νόμος Λοβέρδου», ν. 4052/2012), προβλέπουν νέα υψηλότερα όρια συνταξιοδότησης, άρα επιμήκυνση της περιόδου εκμετάλλευσης της εργασίας μας, ενοποίηση των ταμείων, αρχικά επικουρικής, σύνταξης με προς τα κάτω προσαρμογή των συντάξεων μέσω της έμμεσης εφαρμογής του μέτρου της ρήτρας μηδενικού ελλείμματος, σταδιακή κατάργηση του ΕΚΑΣ από τις αρχές του 2019, συνολική μείωση της συνταξιοδοτικής δαπάνης κατά 2,5-3 δις ευρώ μόνο την περίοδο 2015-2016, πάγωμα της κρατικής επιχορήγησης σε ονομαστικούς όρους στα σημερινά επίπεδα μέχρι το 2021 παρά την αύξηση του αριθμού συνταξιούχων, μεγαλύτερη μετακύλιση κόστους υγειονομικής περίθαλψης στις πλάτες μας. Τέλος, δομική αναδιάρθρωση του συνταξιοδοτικού συστήματος με την ολοένα στενότερη σύνδεση εισφορών και αποδιδόμενων συντάξεων, άρα με τη σταδιακή μετατροπή του χαρακτήρα του συστήματος από κατά βάση αναδιανεμητικό, σε ολοένα και μεγαλύτερο βαθμό ανταποδοτικό.

4) Συσσώρευση μέσω λεηλασίας (βλ. ιδιωτικοποιήσεις και επενδύσεις)
Σημαντικό είναι το κομμάτι της συμφωνίας που αναφέρεται στη συνέχιση των ιδιωτικοποιήσεων και της «συσσώρευσης μέσω λεηλασίας». Πιο συγκεκριμένα, το πακέτο προβλέπει μεταξύ άλλων:

  •  Τη διασφάλιση της ανεξαρτησίας της ΕΛΣΤΑΤ, της διοίκησης των τραπεζών και του Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας, δηλαδή τη διασφάλιση του ελέγχου τους από τους δανειστές και τη Διεθνή του κεφαλαίου·
  •  Την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών με άλλα 25 δις ευρώ, ανακεφαλαιοποίηση που φυσικά που θα βαρύνει το δημόσιο χρέος και θα προστεθεί στα 38 δις δημόσιου χρέους που ήδη δόθηκαν στις τράπεζες για τη διάσωσή τους. Το νέο πακέτο ανακεφαλαιοποίησης θα επιφέρει περαιτέρω συγκεντροποίηση του τραπεζικού τομέα, μαζικές απολύσεις εργαζομένων και εκχώρηση μέρους των περιουσιακών τους στοιχείων στην Ευρώπη και τα Βαλκάνια με ταυτόχρονη συρρίκνωσης του δικτύου τους·
  •  Την εφαρμογή της Κοινοτικής Οδηγίας Bank Recovery and Resolution Directive (BRRD), η οποία καθορίζει τη διαδικασία εκκαθάρισης (πτωχευμένων) τραπεζών και η οποία προβλέπει διαδικασίες κουρέματος των μετόχων και μεγαλοκαταθετών (bail-in)·
  •  Τη δημιουργία ενός ανεξάρτητου Ταμείου Ιδιωτικοποιήσεων (Ταμείο Δημόσιου Πλούτου) στα πρότυπα του γερμανικού αντίστοιχου ταμείου λεηλασίας του παγίου κεφαλαίου και της ακίνητης περιουσίας της πρώην Ανατολικής Γερμανίας (Τreuhandanstalt). Στο Ταμείο θα μεταφερθούν τα περιουσιακά στοιχεία των τραπεζών (συμμετοχές και θυγατρικές σε Ελλάδα και εξωτερικό, ακίνητα, εγγυήσεις δανείων κλπ), ενώ θα συμπεριληφθούν και εκείνα τα στοιχεία που έχουν ήδη μεταφερθεί στο ΤΑΙΠΕΔ, όπως οι μετοχές κρατικών επιχειρήσεων (ΟΤΕ, ΟΛΠ, ΟΛΘ, ΤΡΑΙΝΟΣΕ, Ελευθέριος Βενιζέλος κλπ.), οι υποδομές (αεροδρόμια, μαρίνες, περιφερειακά λιμάνια κλπ) καθώς και η κρατική ακίνητη περιουσία (πρώην αεροδρόμιο στο Ελληνικό, κρατικές εκτάσεις και κτήρια). Ενδεχομένως να μεταφερθεί και η κρατική συμμετοχή στις τράπεζες μέσω των μετοχών του ΤΧΣ. Στόχος του ταμείου η είσπραξη εσόδων περίπου 50 δις ευρώ «μέσω ιδιωτικοποιήσεων και άλλων μέσων» σε ορίζοντα 30ετίας. Από την ως τώρα εμπειρία των ιδιωτικοποιήσεων όχι μόνο στην Ελλάδα (βλ. Ελληνικό, ΟΠΑΠ, προβλήτα Νο2 του ΟΛΠ, περιφερειακά αεροδρόμια κλπ.) αλλά και σε παγκόσμια κλίμακα το καταβαλλόμενο τίμημα υπολείπεται κατά πολύ του πραγματικού, οπότε τα έσοδα 50 δις ευρώ αντιστοιχούν στην υφαρπαγή κρατικών κεφαλαιουχικών στοιχείων πολύ μεγαλύτερης αξίας (ή στοιχείων που έχουν υποτιμηθεί τεχνητά). Τα πρώτα 25 δις θα χρησιμοποιηθούν για τη σταδιακή αποπληρωμή της ανακεφαλαιοποίησης των τραπεζών, τα επόμενα 12,5 δις θα διατεθούν για τη μείωση του χρέους ως προς το ΑΕΠ, ενώ τα εναπομείναντα 12,5 θα χρησιμοποιηθούν για επενδύσεις, ώστε η υποτιμημένη/απαξιωμένη εργασιακή μας δύναμη να ξαναϋπαχθεί στην αυτοαξιοποιητική λογική του κεφαλαίου.

ΔΕΝ ΘΑ ΜΕΙΝΟΥΜΕ ΘΕΑΤΕΣ ΤΩΝ ΕΞΕΛΙΞΕΩΝ ΔΕΝ ΘΑ ΚΟΙΤΑΜΕ ΣΤΗ ΒΙΤΡΙΝΑ ΤΑ ΕΜΠΟΡΕΥΜΑΤΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΤΙΜΗ ΤΟΥΣ ΘΑ ΠΑΡΟΥΜΕ ΠΙΣΩ Ο,ΤΙ ΜΑΣ ΑΝΗΚΕΙ! ΞΕΡΟΥΜΕ ΟΤΙ ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ Η ΙΚΑΝΟΠΟΙΗΣΗ ΤΩΝ ΠΙΟ ΑΜΕΣΩΝ ΑΝΑΓΚΩΝ ΜΑΣ ΟΔΗΓΕΙ ΑΝΑΓΚΑΣΤΙΚΑ ΣΤΗΝ ΟΙΚΕΙΟΠΟΙΗΣΗ ΤΩΝ ΜΕΣΩΝ ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ, ΔΙΑΝΟΜΗΣ ΚΑΙ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΠΟΥ ΕΜΕΙΣ ΚΑΙ ΟΙ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΕΣ ΠΡΟΛΕΤΑΡΙΑΚΕΣ ΓΕΝΙΕΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΣΑΜΕ

Δεν είμαστε πατριώτες, δεν αγωνιζόμαστε κάτω από καμιά εθνική σημαία. Πατρίδα μας όλη η γη. Όπως δεν αγωνιζόμαστε κάτω από την ταυτότητα του «καταναλωτή», έτσι δεν αγωνιζόμαστε και κάτω από τις θολές και παραπλανητικές ταυτότητες του «πολίτη», του «κατοίκου/γείτονα», του «ατομικού ιδιοκτήτη» και του «λαού» που οι απανταχού απατεώνες πολιτικοί χρησιμοποιούν για να συσκοτίζουν την πραγματικότητα της κοινωνικής ανισότητας, της φτώχιας και της εκμετάλλευσης της εργασίας.

Με την εξαίρεση των φασιστών, των ρατσιστών, των σεξιστών και των σταλινικών, καλούμε όλους τους συντρόφους και τις συντρόφισσες, όλους τους ανθρώπους που αγωνίστηκαν αυτόνομα τα προηγούμενα χρόνια και συνεχίζουν να αγωνίζονται μέσα στους χώρους εργασίας και τις γειτονιές ενάντια στην πολιτική της απαξίωσης και της αφομοίωσης, για να συνεχίσουμε την από κοινού οργάνωση της αντίστασής μας στους εφαρμοστικούς νόμους του νέου μνημονίου που ψηφίζονται αυτές τις μέρες στη Βουλή από την άτυπη οικουμενική κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ-ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΠΟΤΑΜΙ. Και πάνω απ’ όλα να βρούμε τρόπους άμεσης ικανοποίησης των αναγκών μας.

ΝΕΑ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΣΤΗΝ ΠΛΑΤΕΙΑ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΜΕ ΕΚΔΗΛΩΣΗ – ΣΥΖΗΤΗΣΗ: ΣΤΑΣΗ ΠΛΗΡΩΜΩΝ ΑΠΟ ΤΑ ΚΑΤΩ – ΑΥΤΟΜΕΙΩΣΗ ΤΙΜΩΝ & ΧΡΕΩΝ
ΠΕΜΠΤΗ 23/7, 19.00